وقتی آرام اون چالش رو گذاشت واقعا یه حس عجیبی امد سراغم که چرا ما باید بدون یه حرف حتی یه کلمه بذاریم بریم شاید واقعا یکی باشه این وسط برات وقت میذاشته و بعدش شاید ضربه محکمی بخوره ازت نادیده نگیرش خواهشـا !
خیلیامون مینویسیم اینقدر خواننده خاموش و روشن داریم که نگو الا ماشاالله که فقط میخوننمون ! بدون هیچ حرفی یکیش خودم هستم که بروز شده هارو میخونم و خیلیاتونم گوگل سرچ میکنم و باز میخونم و دنبال میکنم ولی نظر چندانی نمیذارم ! پس خواهــــشا نذارید برید سر از خود حداقل یه خداحافظی کوچولو یه دلیل منطقی ذهن طرف مقابل رو نابود نمیکنه من قدیما اینقدر وبلاگ نویس هارو دوس داشتم که نگو حالام دارمشون ولی محدود شدن و خیلیاشونم جایگزین شدن و حتی خیلیاشون شدن مثل خانواده و من باهاشون در ارتباطم کماکان ! پس برای بار آخر خواهش میکنم همینجوری بی مقدمه رها نکنید برید .
چون دوستتون دارم
درباره این سایت